مروري بر فيلم:
THE FIVE – YEAR ENGAGEMENT
-5سال نامزدي كارگردان: نيكلاس استولر – بازيگران: جيسن سيگال
اميلي بلانت – كريس پرات– اليسون بري– رايز ايفانز
اينروزها ساختن فيلم هاي كمدي، بويژه كمدي رمانتيك تابع استانداردهاي تازهاي است، چون ابتدا بايد به نوجوانان و جوانان 14 تا 30 سال انديشيد
چون اين گروه از نسل نو، سينماها را پر ميكنند.
باتوجه به همين مسئله، فيلمهاي تازه كمدي و كمدي رمانتيك، با وجود بازيگران بالاي 30سال، در نهايت براي همان استاندارد جديد تهيه و ارائه ميشود.نمونه اش فيلم جديد Five Year Engagement است.
موفقيت اين فيلم از قبل پيش بيني مي‌شد، چون نيكلاس استولر كارگردان فيلم، قبلا با بازيگر اصلي فيلم جيسن سيگال، همكاري موفقيت آميزي در دوفيلم:
Forgetting Sara Marshall و The Muppets داشتند. خصوصا
Forgetting Sara بكلي شكل و شمايل فيلم هاي كمدي را در هم ريخت و با صحنه هاي دور از انتظار، از مرز 13PG- گذشت، گرچه سينما ها پر از بچه هاي نوجوان به اتفاق پدر و مادرها بود، ولي بهرحال فيلم با درجه R روي پرده آمد، اينك فيلم …Five Year هم با همين درجه، در طوفان فيلم هاي قهرماني كارتون هاي سالن پركن، بر پرده آمده وشاهديم كه همه هفته از مرز 5 ميليوني هم ميگذرد.
قصه اين فيلم بروي يك زوج جوان تام (جيسن سيگال) و ويولت (اميلي بلانت) ميگذرد، زوج عاشقي كه هر بار به سوي ازدواج گام بر مي‌دارند، حادثه اي آنرا متوقف ميكند، بطوري كه به 5 سال مي‌كشد. از مرگ بزرگان فاميل و رويدادهاي دور از انتظار كه بگذريم، يكبار درست در آستانه ازدواج، ويولت روانشناس جوان بدليلي از گروه تحقيق و پژوهش دانشگاه بركلي در سانفرانسيسكو كنار گذاشته ميشود و همزمان از سوي دانشگاه ميشيگان، يك شغل خوب و پردرآمد براي يك گروه پژوهشي و تحقيقاتي به او پيشنهاد ميشود و ويولت بدون ترديد مي‌پذيرد، در اين ميان بدليل عشق پرشوري كه ميان اين زوج وجود دارد، تام دست به يك فداكاري بزرگ ميزند، از شغل پردرآمد و محبوب خود >شفشف< هيچ مفهومي ندارد، اصولا كسي نياز به سرآشپز ندارد، حتي شغل او سبب
خنده هم ميشود ! تام بدليل قرارداد سه ساله نامزدش مي‌پذيرد در يك رستوران كوچك به تهيه ساندويچ بپردازد. ولي وقتي قرارداد تمديد ميشود ناگهان تام به نقطه جوش ميرسد.
فيلم از همان آغاز قابل پيش بيني نيست، چون معمولا اينگونه فيلم ها، بدليل خوشحال كردن تماشاگر در قالب كليشه اي قرار مي‌گيرند ولي اين فيلم هر لحظه اش، تغيير و تحول خود را دارد. حتي فيلم در اوج كمدي ورمانتيك بودن، ناگهان دراماتيك ميشود و رابطه ها بهم مي‌ريزد، چهره هاي مهربان وصبور، كنترل از دست ميدهند. اصولا وقتي مردي در يك رابطه اعتماد به نفس خود را ازدست بدهد، بمرور احساس ميكند يك موجود بي مصرف و بدون آينده است. خودبخود عشق شكل و شمايل خود را تغيير ميدهد، همان كه در اين فيلم اتفاق مي‌افتد، ولي انگار اين قانون معمول اين رابطه هاست، كه مرد بدنبال يك همراه ميرود، ولي زن وفادارانه مي‌كوشد تنها در مسئوليت هايش غرق شود. كلا همين استانداردهاي تازه و رويدادهاي دور از معمول، فيلم را پر از كنجكاوي و انتظار كرده تماشاگر را بدنبال خود مي‌كشاند.
جيسن سيگال و اميلي بلانت مناسب ترين زوج براي اين نقشها هستند، جيسن از بازيگران خوب در زمينه كمدي حتي كمدي درام است، چون چهره اي قابل انعطاف دارد و خوشبختانه اميلي بلانت هم شانه به شانه او پيش ميرود. البته يادمان باشد بازيگران ديگر فيلم كريس پرات، اليسون بري و رايزايفانز بازيگر انگليسي تبار، بازيهاي خوبي ارائه ميدهند بخصوص >رايز< در نقش يك پروفسور دانشگاه كاملا در نقش خود جا افتاده و خود پروفسور است. اين فيلم را در حد يك فيلم كمدي در سبك وسياق فيلم هاي روز نبينيد، ضمن اينكه آنرا بعنوان يك فيلم رمانتيك معمولي هم نگاه نكنيد چون در هر مورد فيلم، قالب شكسته است و فيلمي قابل بحث و بررسي شده است.